SEN ÜZÜLME Eksinler tohum misali seni tenime Toprak olur ben çürürüm sen üzülme. Yeterki sen boy ver, kök sal yüreğime Damla damla ben eririm sen üzülme. Sürgünüm sevdana sürgün yarında Gözyaşlarım kaldı su kenarında Beni yaksalar ibrahimin narında Ağlamadan ses veririm sen üzülme. Bir yüküm var ki çekemez sağlar Yürek enginimde bir turna ağlar. Ateş olsa önümde en yüce dağlar O ateşte ben yürürüm sen üzülme Yağmurlarmı düşmüş ela gözlerine Turnalar tünemiş ok kirpiklerine Say beni bu aşka bir adak yerine Uğruna kurban olurum sen üzülme. Ademle başlar bizim sevda acımız Üstüne takılır hüzün tacımız Vuslata yetmezse bir gün gücümüz Yollarında ben ölürüm sen üzülme. SAFFET ÇAKIR |
Web dizayn: imamlarburada@hotmail.com