BEN ŞİİRLER YAZARKEN

Ben şiirler yazarken
kelimelerin tozunu alır
can suyuyla parlatır öyle yazardım.
Ben şiirler yazarken.
Biliyordum içimizde
içini çeke çeke uyuyan bir çocuk vardı
gül ektiğim dağlar hâla kardı.

Ben şiirler yazarken 
yüreğime bandırır öyle yazardım. 
Ya  Mecnunun çöllerinden bir avuç kum 
Ya Ferhatın dağlarından bir tutam kekik vardı 
Ya Keremin ateşinden bir avuç kor...
Zor sevda çekmek zor, 
kıraç dağlara gül ekmek zor...

Biliyordum içimizde 
içini çeke çeke uyuyan bir çocuk vardı
gül ekmeye çalıştığım dağlar kardı.

Fark ettim dediğimde en safir gülleri
kalemime düşerdi ılık yağmurlar 
portakal çiçeği kokusu sinerdi ellerime
her akşam üstü okunsun
seven yüreklere dokunsun diye
Ben şiirler yazardım...


SAFFET ÇAKIR