BELKİ SEVDA

Belki sevda bir yenilginin adıdır 
Eve ağlayarak dönen çocuklar gibi
Bir sevgi görse çığlıklar atan
bile bile bir yağmura tutulan 
zorlu yolcular gibiydi sevda.

Damla damla yüreğimde biten gül
bilyelerini kumda kaybeden bir çocuğun
çığlığıdır içimde alevlenen...

Zincirlenmiş yalnızlıklar ve ayrılıklar düşü
bazı gidişlerin yoktur dönüşü
koşarken ayağı takılıp düşen 
bir çocuğun burukluğudur sevda.

Ya da kanlı yarasını yalayan bir ceylanın
dağların doruklarına bakması gibi...
Ya da mataranda tuzlu suyun 
dudağından akması gibi.
Yağmur yokken 
şimşeklerin çakması gibi sevda...

SAFFET ÇAKIR