AŞKIN PERSPEKTİFİ

Bir ben çektim, bu aşkın cefasını

Sen ne üzüldün ne yandın sevdiğim.

Muhannet yüzünden kızıl kan kustum

Sen kızılcık şerbeti sandın sevdiğim.

Kızıl ufuklara çaresiz baktım

Nehirler misali hep sana aktım

Ardından şiirler, ağıtlar yaktım

Bilmem böylemiydi andın sevdiğim?

Can diye tuttuğum bir ince daldın

Kirazda kırmızı, vişnede aldın

Ne selamın geldi ne haber saldın

Muhannet zamana kandın sevdiğim.

Hatırla yad elde, o ana doğru!

İçimde sen yazılı, cana doğru

Bekledim yıllardır bir bana doğru

Dönmedi yürüyüş bandın sevdiğim.


SAFFET ÇAKIR 

26.10.2017 - ÇEŞME