Sevmekte kaderdir, bil ki ben seni
Bir ucu yanık yollarda sevmiştim.
Ah sevda çiçeğim, mehlikam seni! 
Köy kokulu bir baharda sevmiştim.

Hatırla ki gece yağmur yağarken
Hasretin cellâdım, beni boğarken
Saat yedi tam da güneş doğarken
Yadellerde kışta karda sevmiştim.

Bozbulanık gençliğimden parçaydın
Karanlık ömrüme doğan bir aydın
Yazgıma ayrılan, sevdama paydın
Çaresizdim, uzaklarda sevmiştim.

SEMAdan damlayan öyle bir şeydin
İçimde ağlayan, inleyen ney’din.
Önümde titreyen gizli gölgeydin
En gizemli tuzaklarda sevmiştim.

Bil ki bendesin, gözlerimin içinde
Bu ne kadar sevmek neden niçin de? 
Ay ve güneş, bütün yıllar içinde
O ölümsüz şafaklarda sevmiştim.

Gözlerin varken batmaz güneşim
Ah gönül nikâhlım, sevdalım eşim! 
Zamana serdiğim hayalim düşüm,
Seni zümrüt umutlarda sevmiştim
Ucu yanık ufuklarda sevmiştim.