Hatırına sevdim o şehri! 
Hep bahar kaldı gözlerimde,
Bahar gözlerin gibi tap taze.
Kazıdım hafızama tüm görüntüsüyle
Hatırına suladım bütün güllerini
Çiçeklerini, yedi verenlerini,
Birer birer o şehrin.

Hatırına sevdim o şehri! 
Acımasızca kopardım dikenlerini.
Hatırın için dolaştım sokak, sokak...
Sen kokulu ağaçlarına başımı yasladım.
Cami cami dolaştım o şehri
Dualar ettim ikimiz için...
Köşedeki dilenciyi sevdim hatırın için,
Ceketimi çıkarıp giydirdim.
Cebimde ne varsa hepsini boşalttım.
Ve sen bir gün oradan geçersin diye
kaldırım taşlarını okşadım birer birer
gözyaşlarımı akıttım çaresizce...
Ve bir gün saçlarına düşer diye
Güneşin sarı saçlarını öptüm, kokladım. 
Bulutların ak saçlarına elimi doladım
Kuşlarına el salladım o şehrin.

Hatırına sevdim o şehri! 
''Güzel Isparta güllerim var’’diye bağıran
sokaktaki çiçekçiyi sevdim hatırına…
Bütün güllerini alıp dağıttım kapı kapı
Hatırın için...
Nergis kokulu dağlarının göğsünde uyudum
Ezanlarıyla uyandım o şehrin.
ıslak gözlü bulutların gözyaşlarını sildim
Ümitlerimi ektim toprağına o şehrin
Bir gün yeşermesini bekleyerek
Hatırına sevdim o şehri...

Hatırına sevdim o şehri! 
Akşam güneşin batışını izledim
İçin, için yanarak...
Senin kaybolup gittiğin gibi,
Bir tepeden son kez baktı gözlerime
Veda etmeden kayboldu güneşim.
Hayatın son oyunuydu bu acımasızca
Yüreğime kor, kor ateş düşüren,
O şehri sevdim hatırın için...