AĞLARIM Buğulu camlarda silinir adım, Kayboldu hayalin, kalmadı tadım. Hazan ensemde hep adım, adım Ah ile her gece yatar ağlarım.
Güneşim gelir mi şafak sökerken? Yağmurlu gecede gözyaşı dökerken, Kurtarayım belki bugünü derken, Mazime bir düğüm atar ağlarım.
Ah benim şehrim, köyüm, bucağım İşte Anadolu benim kucağım Issızlarda yanar sensiz ocağım Bir dağ başında tüter ağlarım.
Yüreğim yanardı en eski çağda Sevda gülleri yetişen bağda Cennet ülkemde bir ıssız dağda, Kardelen misali biter ağlarım.
Yağmurlu gözlerim, dumanlı başım, Toprak döşeğim, bir mezar taşım. Sensiz zehir olur bu tuzsuz aşım, Akan gözyaşımı yutar ağlarım.
Perdesi açılsa şu ufukların, Bilmem gelir mi ümitle yarın! Dalarken kıyısına okyanusların, Her gün derinlere batar ağlarım.
Aşkın kelepçesi sarar kolumu Kader seninle keser yolumu Bir sıcak çorbaya Anadolu’mu, Canıma can diye katar ağlarım.
Türkümü söylerim geçip gazelden İsmin değerli, binlerce güzelden Sen aklıma vurunca yine tez elden Dünyayı bir yana iter ağlarım.
Siyah ufuklara bakar gözlerim; İçimde Nuh tufanları gizlerim. Hayat filmimde tek suçlu benim! Boş yere feleğe çatar ağlarım.
Sanki bir gün bana gelecek misin? Gelip gözyaşımı silecek misin? Ne haldeyim görüp bilecek misin? Her cuma bir dilek tutar ağlarım. | | Saffet Çakır |
|