YÜRÜ SEN!
Bakışlarından bir gül düşür yüreğime!
Nazenin bülbüller feryada başlasın.
Yırt gecenin efsunlu perdesini!
Ve sonra yıldızları diz sıra
sıra!
Öyle ki kör bir nokta kalmasın.
Gözümde hep aynı resim, aynı kare
Yolcuyuz yâdellere, ne çare!
Yürü sen!
Aldırma hayatın
dikenlerine
Elinde gök kuşağı, güneş düşsün
gözlerine
Sen yürü ki, şafaklar yeniden
yansın
Ayağına dolaşan ayrık otları
utansın.
Yürü sen!
Yüreğinde bir zambak çiçeğiyle
Parmaklarında sevgi kelebeğiyle
Bir elinde müjdeci mektuplar
Tırman dağların doruklarına
Güneşten kalkan sürgün gemiler
Uğrar mı bilmem bahtımın kıyılarına?
Yürü sen!
Aydınlığa çıkan yollara doğru
Bir sevgi dünyayı değiştirir bilesin
Ya bir cevap ol girift bilmecelere!
Ve ya gizli bir gözyaşına mendil tut!
Ya da bir kandil ol, zifiri gecelere!
SAFFET ÇAKIR
Web dizayn: imamlarburada@hotmail.com