SAFFET ÇAKIR

OKYANUSLARA YOLCULUK

MENÜLER
Site Haritası
Takvim

ÖĞRETMENİM

ÖĞRETMENİM!

Öğretmen değilim;
Öğretmeni ayak sesinden tanırım.
Öyle ki bana bir kelime öğreteni,
Öğretmenim sanırım.
Ben en çok anamdan, babamdan,
Bir de öğretmenimden utanırım.
Öğretmenim başını okşasa birinin,
Kıskanırım, kıskanırım…
...

Tutunurum hayata gonca misali,
Bahar kokan her kelimesiyle.
Ab-ı hayat misali damlar yüreğime,
O bilge, o buğulu sesiyle.
Kışlarımı bahara döndürür,
Meltem misâli nefesiyle…

Ah, sevgili öğretmenim!
Yüklenmişsin hayatın yükünü,
Kurutmuşsun cehaletin kökünü.
Bir su misali sözlerin aklıma akar,
İlmin ışığı tüm karanlıkları yakar.
Sen yanımdayken güneş aramam,
Işığını kessen bir menzile varamam.

Güneş toplarım her gün senin ile,
İlmin ışığı yandı asr-ı saadette bile.
Tebeşir tozuna hasret mevsimler
Kutsaldır bu yolda çekilen çile.
Dikenler sustuda boyun eğdi güle.

Ah, sevgili öğretmenim!
İnsanlık dalmasın diye uykuya,
Her sabah gülüşlerini sen döktün suya;
Katresinde umman gizli ilim sendedir,
Çağları aydınlatan bilim sendedir.
Anam oldun, babam oldun, yaran oldun,
Gerçek tabibim, her yaramı saran oldun.

Ah! tebeşir tozunda saklı baharlar!
Kalem düşse gölgeme kanım damlar.
Öğretmenini bilmeyen ne bilir ilmi, irfanı,
Ancak ‘oku’ emrini bilen yiğitler anlar.

Ah, sevgili öğretmenim!
Yüklenmişsin hayatın yükünü.
Kurutmuşsun cehaletin kökünü.
Sayende, ay parlak, gök mavi,
Denizler berrak, insanlık kavi.
Gündüzümde güneş, gecemde aysın,
Bırak yüceliğini yıldızlar saysın…

SAFFET ÇAKIR

Saat
Hava Durumu