Bir Gün Bir Şiir Gelir Bir gün bir şiir gelir Sessiz sedasız. Çalar kapımı seher vaktinde Ucu yanık kelimeler uçuşur gözlerimde Semadan ateşler damlar irili ufaklı Ufuklar yanar, ben yanarım. Dingin sular dinlenirken içimde Yüreğimde demlenir en içli heceler. Kelimeler gelir ayakları yere basmadan Güneş vurur pencereme Bir ilkbahar sabahı… Bir şiir gelir Sessiz sedasız Çalar kapımı ansızın Ucunda sevda türküleri Yarına düşer sel yangınları Bir kırlangıç konar omuzlarıma Yüreğim ki korkar haykırmaktan İçinde uyuyan prensesi uyandırmamak için. Ve bir şiir gelir Elinde salkım saçak düşlerle Ve bahar kokulu çiçeklerle Yüreğimin şirazesine değer Nakış, nakış... Ve sen Dağ yamacında açan çiçek Gül dalında gonca. Kimbilir nerden koptun geldin Ey Leyla kokulu şiir! Ayağının tozunda çöl kumları var. Ferhat’ın dağlarında gezen sen miydin? Hüzün kokar nasırlı ellerin Yoksa Kerem yangınından kül mü getirdin? Sen miydin yoksa, Yüreğimin enginlerinde ağlayan… Ey şiir! Geleceksen aşkın o safir adıyla gel Bir bahar tadıyla gel! Vuslata çıksın yolların Bir turna kanadıyla gel! |
Saffet Çakır |