Aşkın kanununu kendin üretme! Aşkın öz ruhunda vardır ar gönül Kırma gül dalını, bırakıp gitme! Kanatmadan bu yaramı sar gönül....Kimbilir en büyük sevdalı sensin Bülbül figanıyla adın nağmelensin İçin için yanıp, sessiz inleyensin Biliyorum içindeki kor gönül....Yüreğin ki olsun elmastan sadeYarin dudağından dökülen badeTakatin tükense, bitse de vadeHer sevdanın bir vuslatı var gönül. SAFFET ÇAKIR