Hatırına Sevdim O şehri

Hatırına sevdim o şehri,
Hep bahar kaldı gözlerimde,
Bahar gözlerin gibi tap taze.
Kazıdım hafızama tüm görüntüsüyle 
Hatırına suladım bütün güllerini 
Çiçeklerini, yedi verenlerini,
Birer, birer o şehrin.

Hatırına sevdim o şehri,
Acımasızca kopardım dikenlerini.
Hatırın için dolaştım sokak, sokak,
Sen kokulu ağaçlarına başımı yasladım.
Cami, cami dolaştım o şehri,
Dualar ettim ikimiz için.

Köşedeki dilenciyi sevdim hatırın için 
Ceketimi çıkarıp giydirdim,
Cebimde ne varsa hepsini boşalttım.
Ve sen bir gün oradan geçersin diye,

kaldırım taşlarını okşadım birer, birer...

gözyaşlarımı akıttım çaresizce..

ve bir gün saçlarına düşer diye,

Güneşin sarı saçlarını öptüm, kokladım. 
Bulutların ak saçlarını okşadım 
Kuşlarına el salladım o şehrin...

Hatırına sevdim o şehri,
’Güzel Isparta güllerim var’’diye bağıran
Sokaktaki çiçekçiyi sevdim hatırına…
Bütün güllerini alıp dağıttım kapı kapı
Hatırın için.! 
Nergis kokulu dağlarının göğsünde uyudum.
Ezanlarıyla uyandım o şehrin.
ıslak gözlü bulutlarının gözyaşlarını sildim. 
Ümitlerimi ektim toprağına o şehrin, 
Bir gün yeşermesini bekleyerek...

Hatırına sevdim o şehri,
Akşam güneşin batışını izledim
için, için yanarak...
Senin kaybolup gittiğin gibi,
Bir tepeden son kez baktı gözlerime
Veda etmeden kayboldu güneşim.
Hayatın son oyunuydu bu acımasızca,
Yüreğime kor, kor ateş düşüren,
O şehri sevdim hatırın için…

Saffet Çakır